MAAIKE EN INGE IN ROME: Ciao bella, pizza en mama mia!
Even een halfuurtje Tinderen was een lust voor het oog. De Lorenzo’s, Matteo’s en Massimo’s vlogen ons om de oren. Allemaal met doordringende donkere ogen, goed getrimde baardjes en een lichaam waar je ‘MAMA MIA’ tegen zegt. Toch sloten we de app snel weer af, want Inge & ik waren niet in Rome voor de mannen. We waren hier voor het lekkere eten, het weer én om veel te zien!
<<Liever luisteren? Klik hieronder!>>
‘CODE ROOD’ galmde vrijdag 18 februari de hele dag in het nieuws. Inge en ik vlogen zaterdagochtend om 7 uur pas, dus we hadden er alle vertrouwen in dat het goed zou gaan. Maar toen de storm alsmaar heftiger werd, zakte stilletjes de moed ons in de schoenen. Om half tien ’s avonds kregen we bericht van KLM: “Uw vlucht is gecanceld.” Shit… Er kwam al snel een bericht achteraan dat ze onze vlucht hadden gewijzigd; nu vlogen we om 17.00 uur. Dat betekende bijna een dag minder Rome. Erg jammer, maar het was niet anders.
Witte wijn, alstublieft!
Eenmaal in de lucht kon de minivakantie beginnen en vroegen we aan de stewardess om een wijntje. Doordat onze vlucht was gewijzigd, kwamen we nu in het donker aan op het Roomse vliegveld. Tegen half tien waren we bij ons hostel waar Fernando (spreek z’n naam vooral even met een Italiaans accentje uit!) ons incheckte. “Waar kunnen we in de buurt nog iets lekkers eten?” vroegen we hem, waarna hij ons op pad stuurde naar pizzeria Formula 1 in de studentenwijk San Lorenzo.
De pizzeria zat bomvol en iedereen was druk aan het praten met elkaar. Zo te horen waren het vooral Italianen die hier kwamen eten. Ze waren vrolijk aan het ‘ciao-en’, eten en borrelen. Gelukkig was er nog een tafeltje vrij en konden we onze ogen goed de kost geven.
Het restaurant had Romeinse vibes: donkerhouten tafeltjes, kleine houten stoeltjes en een gewelfd, stenen wit plafond. Het bier kwam in pullen en aan de muren hingen uiteraard wat Formule 1-decoraties. De pizza kwam uit een steenoven en had een heerlijke, dunne korst. Onze eerste culinaire ervaring was dan ook meteen goed!
Pas óóóóp!
De volgende dag gingen we met Francesco op pad. Drie uur lang liet hij op de mountainbikes ons de highlights van historisch Rome zien. De goedlachse man kende een paar woordjes Nederlands en liet dan ook geen enkele kans onbenut om dat met ons te delen. Kwam er een auto hard aangescheurd, riep hij keihard “pas óóóóp!!” en moesten we naar links of naar rechts, dan klonk het vrolijk “lienks!!” en “rechtzzzz!!”
Hoewel de route grotendeels vlak was, bevat Rome ook nog een stuk of wat heuvels. Thuis fiets ik het liefst op de elektrische fiets, maar nu had ik die luxe niet en moest ik af en toe mijn benen echt even goed aan het werk zetten. Elke stop van de route was bijzonder. Francesco wist alle informatie leuk te verpakken en de tijd vloog voorbij.
Geschiedenislesje
De Italiaanse menukaart is voor de lunch precies hetzelfde als voor het diner, dus trakteerden we onszelf die middag ook op een bord verse pasta én een glaasje wijn. We sloten af met een huisgemaakte tiramisu. Wat een genot dit land!
Die middag boekten we nog snel een tour waarbij we het Colosseum, Forum Romanum en Palatijn gingen bekijken. Het enige bekende voor mij als geschiedenisleek, was het Colosseum. De plek waar vroeger natuurlijk de gladiatoren vochten. De gids vertelde honderduit over de geschiedenis van deze plek en liet ons van verschillende kanten het Colosseum zien.
Daarna liepen we verder naar Palatijn, een van de zeven heuvelen van Rome. Nu vooral een mooi groen parkje met een aantal ruïnes, maar in de geschiedenis toch wel een heel bijzondere plek, omdat het de heuvel is die als eerste werd bewoond en waar sinds de keizertijd de keizers hun paleis hadden. De overblijfselen van deze héle oude woonwijk was erg interessant om te bezoeken. We sloten de tour af bij het uitzichtpunt van Forum Romanum. De plek waar in de gloriedagen van het Romeinse rijk politiek en handel werd gedreven en waar plezier werd gemaakt.
Flirtende ober
Het was vandaag een graad of achttien en de zon scheen volop. We genoten intens van deze vitamine D, dus liepen we na de tour naar een terrasje om nog een poosje van de zon te genieten. Toen we zaten, vroeg een ober of we alsjeblieft naar een ander tafeltje wilden verhuizen. “You will get free champagne!” Nou, dat hoefde hij ons geen twee keer te vertellen.
Met de champagne, een lekker koud biertje en een paar knapperige bruschetta’s vierden we het leven. De ober kon het niet laten om met ons te flirten. We waren knap, we waren lief, hij was verliefd, wilde ons graag een zoen geven en ga zo maar door. Hij deed het met een grote grijns op zijn gezicht en wij konden er wel hard om lachen. Belangrijk detail: de ober was geen knappe vent van 30, nee… hij was eerder een jaar of 55 en niet bepaald een typische, knappe Italiaan. Die ging dus niet mee terug naar Nederland!
Gedag zeggen tegen de Paus
We sloten die avond wederom af met een heerlijk Italiaans vleesgerecht en een paar wijntjes en doken toen moe maar voldaan ons bed in. De volgende dag – onze laatste dag in Rome – begonnen we in Vaticaanstad. We hadden wederom een tour geboekt. Onze gids nam ons mee naar het Vaticaanse museum en de Sixtijnse kapel.
Achteraf gezien hadden we deze tour beter kunnen skippen. Hoewel het ontzettend indrukwekkend was om de megagrote gebouwen te zien, de immens grote schilderijen en beelden van beroemde Romeinen, duurde de museumtour ons allebei een tikkeltje te lang. Na beeld nummer 8 hadden we het wel gezien en ook het geslenter van schilderij naar schilderij kon ons na een tijdje niet meer zo interesseren. Het hielp ook niet dat onze gids weinig enthousiast was en simpelweg haar riedeltje vertelde.
No problemo!
Toen de tour was afgelopen, liepen wij nog naar het St. Pietersplein, bekeken de basiliek en liepen toen terug langs de Engelenburcht naar het historische centrum om het Pantheon te bezoeken. We kochten een ijsje bij een gelateria, dronken nog een wijntje op een terrasje en sloten de avond af in een typische Italiaanse bistro.
Aangezien het de laatste avond was, bestelden we een voor-, hoofd- én nagerecht. De ober was een olijke vent die ons goedlachs wijn bleef inschenken. Na het toetje bestelden we nog een limoncello – ook een must in Italië. “Mogen we de rekening?” vroegen we na dit glaasje aan de ober. We kregen een handgeschreven rekening. Toen de ober onze pinpas zag liggen, schudde hij zijn hoofd. “Cash only.”
Shit… We keken elkaar aan en grabbelden in onze portemonnees naar geld. We kwamen 25 euro te kort. Zouden we moeten afwassen? “We don’t have enough money,” zeiden we tegen de ober. “No problemo!” riep hij vrolijk. Er was een pinautomaat vlakbij. We mochten samen gaan of alleen, de ober bleef maar no problemo roepen. Tien minuutjes later hadden we genoeg geld en kregen we van de ober nog een gratis limoncello. Bellisima!
Afzakkertje
Ter afsluiting dronken we nog een drankje in de hostelbar waarna we ons bed opzochten. De twee dagen waren omgevlogen. De volgende dag vlogen we weer terug naar het natte, koude Nederland.
Van alle plaatsen die ik heb bezocht, staat Rome inmiddels hoog in mijn top 3 favoriete steden. Overal waar je kijkt, is het mooi. Je wil alles wel fotograferen en er is zóveel te zien en te doen. Tel daarbij op dat je er ook nog eens heerlijk kunt eten en drinken én de mensen ontzettend aardig zijn. Al met al dus een fantastische plek voor een weekendje weg!
Dit vind je misschien ook leuk
Soloreizen is niet alleen voor singles
Maaike in Lapland (1)… Overal blauwe plekken en Finse karaoke met oude mannetjes
