Maaike in Amerika deel 3: drugs, katers en cowboys

Op een reis zoals deze moest er toch een keer iets misgaan… Verder schreef ik in mijn laatste update dat Halloween eraan zat te komen, dat ik naar een rodeo wilde én op minstens 1 paardenrug wilde zitten. Ik neem je weer even mee in alles wat er gebeurd is. 

HALLOWEEN EN DRUGS

Ik had al gehoord dat New Orleans normaliter een en al gekte en gezelligheid is. Dat is nog 10 keer erger tijdens Halloween. Denk Carnaval; verklede mensen op straat, overal alcohol (en drugs), overal muziek… Ik heb alleen geen prins carnaval gezien, verder is de sfeer nagenoeg hetzelfde. Wel op zijn Amerikaans, natuurlijk.

PARACETAMOL

Datzelfde Halloweenweekend moest ik even van hostel ruilen voor 1 nacht, omdat degene waar ik verbleef, volgeboekt was. In het andere hostel deelde ik de kamer met twee meiden uit Canada. We maakten kennis met elkaar en kletsten wat. Ze gingen die middag naar Voodoofest. Een driedaags muziekfestival. Terwijl ze druk bezig waren met hun outfits en enge make-up ging één van hen op de grond zitten.

Vanaf de grond keek me aan met een ietwat bezorgde blik. “Do you mind if I take drugs?” Iets daarvoor had ze lopen klagen over hoofdpijn. Arm kind, natuurlijk mocht ze in mijn bijzijn een paracetamol nemen!

Ik zie haar een oranjeachtige pil uit pakken en op haar iPad leggen. Met de achterkant van een haarborstel begint ze het ding fijn te stampen. Dit is wel een heel bijzondere paracetamol dacht ik nog, tot ik haar vijf lijntjes zag vormen en de eerste twee opsnoof. Ik schoot in de lach om mijn stomme gedachten en begin maar wat vragen te stellen over haar drugsgebruik. Voor de geïnteresseerden: het was adderal.

DODE TELEFOON

Terug in mijn fijne hostel hoorde ik ook van iedereen daar de wildste verhalen over het festival. Xtc, wiet, coke, zeer sterke drank vooraf én hallucinerende drugs. Allemaal alsof het niets is. Later hoorde ik van andere Amerikanen dat coke een veelgebruikte partydrug is en helemáál niet verslavend. Yeah right.

Op zondag, de dag waarop ik met twee anderen naar het festival zou gaan, besloot mijn geliefde iPhone het loodje te leggen. En alleen al de gedachte aan geen telefoon met gps bij de hand te hebben, bezorgde me de kriebels. Dus ik half rennend (want ik wilde ook op tijd naar het festival), naar een nogal slechte buurt in New Orleans om een telefoon te kopen. Die vond ik, maar hij had maar één optie. Een kutding dus.

Gelukkig was het festival gaaf! Een minuscuul bekertje wijn voor 10 dollar. Groot blik bier 8 dollar (nu snap ik dat drugsgebruik wel), prachtige kostuums, schokkende kostuums en een topoptreden van The Killers. Ik had het niet willen missen.

Na dit vermoeiende weekend waarin ik veel nieuwe vrienden heb gemaakt, een nieuw kaartspel heb geleerd én zelfs even voor dj heb gespeeld, huurde ik zelf een auto en begon ik weer aan een heel ander gedeelte van mijn reis.

COUCHSURFEN

Ik heb het al eens eerder genoemd in mijn blogs, maar couchsurfen is precies wat het woord zegt. Je slaapt gratis en voor niets op iemands bank, luchtbed of in hun logeerkamer als je geluk hebt. En het is zo leuk!

Nog even in het kort: je hebt een profiel en zoekt naar profielen die je aanspreken in de regio waar je graag wilt verblijven. Dan stuur je een berichtje en kan iemand je accepteren of afwijzen. Eerdere gasten schrijven altijd een recensie, zodat je een beetje weet of het goede/niet goede gastvrouw en/of man is.

EEN PAAR ERVARINGEN

Met de vrijheid van een auto ben ik dat couchsurfen meer gaan doen. In Lafayette verbleef ik bij een lieve meid die mij samen met haar vriend hun stad liet zien en we pizza aten.
In Shreveport (Louisiana) sliep ik bij een gezin met vier jonge kinderen. Een gezellig gekkenhuis!
In Georgetown Texas verbleef ik bij een jong stel in hun prachtige huis. Onwijze lieverds! We kletsen de hele avond, dronken wijn en ik knuffelde hun twee honden de godganse tijd.

In Lubbock Texas verbleef ik bij twee oudere mensen met een enorm groot hart. Ze namen me mee naar een goed Texas restaurant, maakten pannenkoeken en eieren voor ontbijt en lieten me de stad zien.

In Colorado City Texas verbleef ik bij een vrouw die me de hele avond kon vermaken met te grappige verhalen en deden we een poging tot een fotoshoot met haar hond. Dat mislukte.

Een avondje genieten was het ook in San Antonio bij een jong stel. Hij Amerikaans, zij Colombiaans en ik Nederlands: bijzondere mix van culturen bij elkaar!

WHISKEY SHOTJES

Tussendoor stond Austin Texas op de planning. Een hostel in een uitgaansstad. Op mijn eerste avond daar zat ik in mijn eentje in de hostelbar aan een wijntje te nippen toen een jongen tegen me begon te praten.

Hij vertelde dat hij dj is op bruiloften en wist daar wel een aantal interessante en schokkende dingen over te vertellen. “Ik ontmoet zo twee vrienden. Heb je soms zin om mee te gaan?” Ik keek hem aan en glimlachte. Mijn idee om in mijn pyama te relaxen gooide ik overboord. Ik zei volmondig ja en ging mee.

De jongens wilden eten, ik dronk. We gingen naar een pianobar waar twee pianisten tegen elkaar duelleerden. De jongens dronken rustig een biertje, ik was op dreef. De muziek was top en de wijn was heerlijk. Eén van de jongens bestelde whiskey shotjes en uiteraard zei ik ja.

JOHNNY CASH

Na dat shotje ging het mis. Ik morste een heel glas wijn over mezelf (en gaf een voorbijganger de schuld), deed zielig bij de bar en kreeg gratis een nieuwe. Ik danste. Ik probeerde het t shirt te kopen van de pianist, omdat Johnny Cash erop stond. Hij zei nee…

Nog altijd voelde ik me prima. Terug in het hostel ook nog. Maar de volgende ochtend… De details zal ik jullie besparen, behalve dat de drie stukjes appel er binnen no time weer uit wilden. Toch zat ik die avond gewoon weer aan de bar met een wijntje. Al hield ik het bij twee glaasjes dit keer.

VIBRATORRACE

Na Austin reed ik in 6 uur naar Lubbock Texas om de volgende dag door te rijde. Naar Amarillo Texas waar onder andere een stukje van Route 66 doorheen loopt.

Ik had een kamer geboekt via Air bnb en kwam terecht bij Adam die mij met alle plezier wat dingen wilde laten zien. Ik zei ja en kreeg een motorhelm van hem. Of wilde ik liever fietsen? Eh, nee! Hup, achterop en op naar de bikerbars in Amarillo. Waar was mijn leren jack als ik ‘m nodig had!

We bleven hangen bij de eerste bar. Mijn gekots stond me nog vers in het geheugen, dus veel dronk ik niet. Niettemin aanschouwde ik een vibratorrace. Kreeg ik van de barman geld om de moderne jukebox aan te slingeren en kreeg ik les in de Texas two step van een lieve meid, Hailee. Kortom, een en al plezier.

RODEO

Op zondag ging ik naar een ‘ranch rodeo’. Ze deden veel verschillende dingen, zoals het vangen van kalfjes met een lasso, de juiste koeien in een hok zien te krijgen en het berijden van wilde paarden. Dat laatste was het spannendst. Ik had stieren verwacht om eerlijk te zijn, maar dit was ook gaaf. En die cowboys zijn goed!

De volgende dag ging ik zelf western paardrijden. Ik had geluk, want ik was de enige die de tour die dag had geboekt. Ik hielp mijn gids met het opzadelen van de paarden en kreeg Doc toegewezen. Een lief paard en ook nog eens eentje met tempo. Het ging voornamelijk in een rustig tempo maar als Doc een beetje achterbleef, konden we even een drafje maken. En het feit dat we de zonsondergang in reden, ja… magisch!

SLAPEN OP HET STRAND

Iben me ervan bewust dat je een schouderklopje verdient als je tot hier bent gekomen. Een lang verhaal, maar er is ook zoveel gebeurd!

De couchsurfers in San Antonio zeiden dat ik niet de saaie route moest pakken, terug New Orleans maar langs de kust moest rijden. De stranden zijn vrij toegankelijk en je mag er op de meeste plekken gratis kamperen.

En dus ging ik. Met de veerboot naar het eiland, het strand op en een plekje zoeken. Twee biertjes gedronken, plassen naast de auto en op de achterbank een bedje gecreëerd. Verrot geslapen uiteraard, maar om zes uur wakker worden en de zon zien opkomen was het meer dan waard. Fantastisch!

PECH

Ik heb genoten de afgelopen weken. Ja, mijn telefoon hield ermee op. In Austin had ik ineens geen gps meer en in Amarillo was er een internetstoring en kon ik ook niks met dat kreng.

Dus ja, ik heb qua techniek wat stress momentjes gehad, maar afgezien daarvan? Ik geniet volop, ontmoet nog steeds onwijs leuke mensen en doe allerlei leuke dingen. Nu staat Thanksgiving voor de deur en ik heb het gevoel dat dat ook een heel leuk weekend gaat worden…