Maaike in de Ardèche: eten, eten, eten! (En een beetje natuur)
Turend over de Franse glooiende, groene heuvels met aan weerszijden kastanjebomen van meer dan vijfhonderd jaar oud, kwam er maar één gedachte bij me op: kan ik de tijd alsjeblieft even stilzetten en hier zo lang mogelijk van genieten? Maar toen klonk de stem van de reisleider alweer in mijn oor: ‘Tijd om te gaan!’
Begin september was ik een paar dagen op persreis in het noorden van de Franse Ardèche. Samen met drie Vlaamse journalisten en een reisleider ontdekten we in tweeënhalve dag de (eetbare) hotspots in het gebied. Van de lekkerste, lokale rode wijn tot eetbare lekkernijen zoals geiten- en schapenkaasjes. Maar we ontdekten ook middeleeuwse stadjes met kleine marktjes en het reilen en zeilen van een Franse schapenhoeders familie.
Woordenschat
Met mijn Franse woordenschat kom ik niet zo ver. Al moet ik bekennen dat ik wel een aantal woorden heb opgepikt van Martien Meiland uit het programma Chateau Meiland. Aankomend bij ons eerste onderkomen van de nacht zag ik daar een piscine (zwembad), er was elektricité en de supermarche was toen al fermé… Enfin, allemaal zeer très bien.
In een hoog tempo voerde reisleidster Jessy ons langs allerlei lokale ondernemers die graag meer over hun vakgebied vertelden. Gelukkig waren mijn reisgenoten zo lief om alle verhalen te vertalen. En al verstond ik niet alles, de Franse taal is sowieso mooi om naar te luisteren. Als je dan ondertussen naar groene vergezichten en wijnvelden in de bergen kunt kijken, is het al helemaal geen punt.
Zevende hemel
Op de eerste dag stopten we bij een wijnboer die ons met alle plezier van zijn beste wijnen liet proeven. Allemaal rode wijn, maar ieder wel met zijn eigen smaak. Na van een stuk of zes verschillende flessen geproefd te hebben, was het tijd om te eten. En dat kunnen ze in de Ardèche wel. Overal waar we gegeten hebben, heb ik mijn buik letterlijk vol gegeten, want… ’s middags een driegangendiner (met wijn) én ’s avonds wederom een driegangendiner (met nog meer wijn). En lékker!
Van malse eend gegaard in honing en een stoofpotje van wild tot een taartje van courgette, aardappel en paprika ijs tot mals lamsvlees en huisgemaakte frambozentaartjes. De enige die al dat overheerlijke eten wat minder vond, was de weegschaal. De meter sloeg bij thuiskomst toch iets hoger aan…
Blauwe schimmelkaas
We gingen iedere dag vroeg uit de veren om langs verschillende ondernemers te gaan. Wat ze gemeen hadden met elkaar? Ja! Nog meer eten! Zo stapten we binnen bij een klein kaaswinkeltje waar de eigenaar ons enthousiast van zijn geiten- en schapenkaas liet proeven. Hoewel ik me er een béétje zorgen over maakte… (die vieze schimmelkaasjes, iew…) bleek dat uiteindelijk reuze mee te vallen.
We begonnen met heerlijke zachte en romige kaasjes en ze werden langzaamaan steeds wat sterker. Tot een blauwe schimmelkaas mij toch de das om deed. Alleen al dat fluffige, blauwe korstje… Met mijn ogen stijf dicht met moeite opgegeten.
Een bezoek aan geitenboer Franck stond eveneens op het programma. De beste man schoot meteen in de lach toen hij hoorde dat ik uit Nederland kom.
“Jullie denken dat jullie goed zijn in kaas maken, hè? Nou, dan heb je die van mij nog niet geproefd!”
Ook daar kregen we een variatie aan geitenkaas voorgeschoteld. Met een enorm guitig lachje bood hij mij steeds verschillende kaasjes aan. Hoewel er erg lekkere tussenzaten, geef ik toch de voorkeur aan onze goudgele rakkertjes.
Kastanjes
Hoog in de bergen kwamen we aan bij een kastanjeboerderij. In Nederland kennen we maar twee soorten kastanjebomen: de eetbare en de niet eetbare. In Frankrijk is dat wel anders. In de gehele Ardèche zijn maar liefs 65 verschillende soorten (eetbare) kastanjebomen. Op de boerderij hoorden we meer over het familiebedrijf, maar zagen we ook wat je allemaal wel niet van kastanjes kunt maken. Van koekjes en muffins tot soepen en sauzen. Niet álles zag er even lekker uit…
Maar naast al die lekkernijen, die overheerlijke wijnen (wijnen, wijnen, wijnen!) en gepassioneerde ondernemers bleef mijn blik toch het meeste hangen op de natuur om ons heen. De Ardèche is een prachtig groenrijk gebied. We stopten af en toe in pittoreske stadjes en dorpjes en kwamen heel wat wegen met heerlijke haarspeldbochten tegen. We reden hoog in de bergen waar we alleen een enkel verdwaald schaap tegenkwamen en we verder uitkeken op de prachtige rivier de Rhône en talloze wijnvelden.
Hoewel de trip maar kort was, was het wederom een feest om ergens in een ander land te zijn. Ik moet nu hard aan de bak om al die driegangendiners er weer af te sporten (niet te vergeten al die glazen wijn…), maar de Ardèche is een absolute aanrader!
Concrete tips voor het gebied
ETEN + OVERNACHTEN
- Restaurant Auberge de Crussol in St. Peray
- Restaurant Le Panoramic in Ozon
- Hotel/restaurant Le Cèdre de Soyons – in Soyons
- Hotel/restaurant Le Félicien in St Félicien
- Hotel/restaurant Restaurant Azalées in Tournon/Rhône
GA EENS LANGS BIJ…
- Wijnboer Matthieu Barret (Domaine du Coulet) in Cornas
- Biologische pastaboer Olivier Di Girolamo in Lemps
- Kleinschalige bierbrouwer (en bed and breakfast) Auberge Longue Vie in Corsas
- Kastanjeboerderij (en mogelijkheid tot proeverij) La Ferme du châtaignjer Aurélien in Lamastre
- Bioboerderij + opleidingscentrum border collies: Les Bergers des Chaupous in Lamastre
- Zaterdagmarkt in Tournon/Rhône