Volwassen zijn? Nu even niet!

Volwassen zijn… als klein meisje droomde ik van dat moment. Het moment waarop ik mijn eigen huis zou hebben, huisdieren kon aanschaffen, zelf kon bepalen wat er op het menu zou staan die avond, tot laat opblijven… Wauw, ik kon niet wachten tot het zover was. 

‘HAHA!’ roep ik nu hard tegen die kleine uk. Volwassen zijn – of althans een volwassen leeftijd hebben – is heus niet altijd feest. Ja, het is hartstikke fijn dat ik nu tegen mezelf kan zeggen om half elf: ‘Meid, je moet nu maar eens gaan slapen.’ En het is ook hartstikke fijn dat ik mijn bankrekening kan bekijken en spontaan een shopdag kan inlassen of een nieuwe telefoon kan kopen. Een telefoon die godverdorie nog duurder is dan m’n fiets!

Plantjesmarkt

Zo zijn er nog wel meer voordelen aan ‘volwassen’ zijn. Ik heb eind vorig jaar mijn realistische droomauto gekocht die ik liefkozend Mr. Ford ♡ noem. Vroeger interesseerde ik me louter voor de paarden t-shirts op de markt, nu word ik blij als ik zie dat de Hollandse bloemkool in de aanbieding is. Ook rij ik met plezier even naar de plantjesmarkt om vervolgens met drie nieuwe groene rakkers thuis te komen (die overigens het eind van het jaar nooit halen). En als ik zin heb in chips voor het eten, hoef ik aan niemand toestemming te vragen.

Blauwe enveloppen en limonade met alcohol

Maar dan de andere kant van de medaille… Bijna iedere dag koken, mijn jonge ik wist niet hoe vermoeiend dat zou zijn. Als student is het nog leuk om regelmatig patat, pizza en macaroni met ketchup te eten, maar als ‘volwassene’ wil je toch wel iets voedzaams. Nu begrijp ik mijn moeders geklaag wel als ze aan mijn vader en mij vroeg wat we die avond wilden eten en we het niet wisten. Moest ze wéér zelf iets bedenken.

Ook wist mini me niet dat er iedere maand rekeningen betaald moeten worden. Helaas ook de binnengekomen boetes en de blauwe enveloppen van de Belastingdienst. Ik wist vroeger ook niet dat volwassen zijn betekende dat je soms een uur aan de telefoon hangt om van energiemaatschappij te veranderen, dat je een abonnement moet nemen op de Gaswacht en dat je je rot schrikt na het telefoontje van de automonteur als je de auto hebt weggebracht voor de APK.

Het kost áltijd meer dan je verwacht. Ik wist destijds ook niet dat er katers bestonden als je te veel limonade met alcohol drinkt en dat dagen achter elkaar laat op bed en veel snoepen je veranderen in een bloedchagrijnige volwassene.

Pippi Langkous

Op het moment dat ik weer een brief van de Belastingdienst openmaak en zie hoeveel ik moet terugbetalen, wens ik dat ik weer even terug kon naar mijn kindertijd. De tijd waarin mijn allergrootste uitdaging was om een kasteel te bouwen van lego.

De tijd waarin ik uren rondjes reed op mijn fiets. Ik op de schommel zelfbedachte liedjes in een vreemde taal zat te zingen en ik op het schoolplein hand in hand rende met vriendinnetjes. De tijd van (lelijke) zelfgemaakte kettingen en kustikkertje. En dat ik lekker naar Pippi Langkous en Villa Achterwerk kon kijken, in plaats van naar persconferenties, het gewauwel van anti-coronawappies en het journaal…