RECENSIE DINEY COSTELOE – DE VERLOREN KINDEREN – Man, man, man… Ik wist niet zo goed wat ik van deze roman moest verwachten, maar het verhaal greep me tijdens het lezen bij mijn strot en liet me niet meer los tot aan de laatste bladzijde.
RECENSIE JOJO MOYES – VOOR MIJ – JA, JA, JA! Iets anders kon ik in eerste instantie niet uitbrengen. Ik kreeg een mailtje dat het nieuwste boek van Jojo Moyes was verschenen – Voor Mij – en ik heb ‘m meteen gekocht. Op het moment dat ik begon met lezen, was het mis; ik kon niet meer stoppen! Een pareltje van een boek, zeg ik je.
Ik roep het al tijden: de leukste plek om als single een vent te scoren, is in de supermarkt. Niets geen gedoe met van links naar rechts swipen op je telefoon, nee gewoon lekker spontaan in het ‘eggie’. En nou heeft de Jumbo in Woerden een zeer goede Valentijn-marketingstunt bedacht. Shoppen met een roze mandje!
De afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met het volgende: zoeken naar een baan én het vertellen van mijn Amerikaanse reisverhalen. Eén vriendin heb ik vermoeid met mijn Google Photo’s map (meer dan 1000 foto’s, de arme ziel). Om het voor de volgende persoon leuk te houden, heb ik een (gedrukt) fotoboek gemaakt.
Boeken lezen was ook in Amerika een onderdeel van mijn dag. Naast het bekijken van allerlei toeristische trekpleisters, zat ik soms ook heerlijk op een bankje in het park te lezen. Of wanneer ik 8 uren in een bus moest zitten… Dan is een boek in je handen hebben wel zo prettig.
Drie weken geleden landde ik weer op de Nederlandse bodem na drie maanden door Amerika te hebben gereisd. Nu ik thuis ben, heb ik moeite om mijn draai weer te vinden. De diagnose? Een Omgekeerde Cultuurshock (OCS).
Tja, aan alles komt een eind zeggen ze weleens. Aan deze reis in ieder geval wel. Vanavond stap ik in het vliegtuig terug naar huis. Voor nu neem ik nog even de tijd voor een laatste artikeltje. Een afscheidsbriefje.
[English version? See below!] Het is misschien niet netjes, maar ik wil even gemeen doen. Ik heb nog altijd vaker niet dan wel geen jas aan. Mijn neus is een beetje rood, door de zon. En als ik het had gewild, kon ik in de Golf van Mexico zwemmen.
Op een reis zoals deze moest er toch een keer iets misgaan… Verder schreef ik in mijn laatste update dat Halloween eraan zat te komen, dat ik naar een rodeo wilde én op minstens 1 paardenrug wilde zitten. Ik neem je weer even mee in alles wat er gebeurd is.
Ja, daar ben ik weer! Genietend van het zonnetje en een fijne temperatuur van zo’n 24 graden typ ik een tweede update van mijn avonturen in Amerika. Ik heb alweer een hele afstand afgelegd. Mijn laatste verhaal eindigde in Chattanooga (Tennessee), ik ben nu in Houston (Texas).