Veel jongeren starten de komende weken met hun eerste vakantiebaantje. Elf jaar geleden startte ik als 14-jarige met mijn eerste vakantiebaantje. Zwoegen in de lelievelden. Alhoewel zwoegen… Het was vooral heel gezellig.
Samen met vriendinnen gingen we een paar ochtenden in de week op pad naar de velden waar we in paartjes de rijen afwerkten en de bloemkoppen van de lelies afhaalden.
In die paar uur werd je door volwassenen in de gaten gehouden. Deed je gewoon je werk, kreeg je twee kruisjes achter je naam. Deed je supergoed werk, kreeg je er drie. Zat je maar wat aan te klooien, kreeg je er een. Hoe vaker je er drie had, hoe meer je dat uur verdiende.
Knappe begeleider
Een goed systeem, want zet een groep 14- en 15-jarigen bij elkaar en er wordt onderling ook heel wat geouwehoerd. Ik kan mij herinneren dat ik met vriendinnen soms zo aan het kletsen was, dat je geen meter opschoot. Maar ook dat je soms koppen van de lelies naar irritante jongens gooide of vooral bezig was met hoe je eruitzag voor die knappe begeleider van 18.
Aan het eind van de vakantie nam ik mijn envelop met ongeveer honderd euro in ontvangst. Glunderend heb ik het geld naar de bank gebracht. Het voelde alsof Gaston met een cheque bij mij op de stoep had gestaan. Wat een geld! En ik had het zélf verdiend.
Kamermeisje
Vanaf dat moment is het balletje gaan rollen en heb ik iedere (zomer)vakantie een bijbaantje gehad. Van lelies koppen in de bloedhete zon tot kamermeisje in Van der Valk en schoonmaakster bij de thuiszorg. En aan ieder baantje denk ik met plezier terug.
Ik ben blij dat ik al vroeg ben begonnen met vakantiebaantjes. Want hoewel er onderling veel plezier gemaakt werd, was het ook een manier om een stukje zelfstandigheid te leren en te leren sparen. Dus iedereen die nu een vakantiebaantje heeft: geniet ervan. Het wordt later alleen maar serieuzer!