Aan goede voornemens doe ik al heel lang niet meer, behalve dat ik elk jaar weer zeg dat ik dit jaar een keertje fit en gezond op wil staan op 1 januari. Vorig jaar is dat helaas mislukt… We zijn 365 dagen verder, maar oh wat weet ik nog goed hoe ik mij die dag voelde. Niets geen feest en vrolijkheid, maar jammeren en mijn benen trainen, omdat ik steeds weer naar de wc kon rennen.
En het is altijd zo verdomd verraderlijk. Bij het opstaan lijkt er in eerste instantie niets aan de hand. Ja, m’n hoofd knalt wel van ellende uit elkaar en mijn maag bromt een beetje, maar het is vol te houden. Ik kan er nog mee functioneren. Tot het een paar uur later is.
Glazen klinken
Dan hang ik vol zelfmedelijden boven de wc-pot en gooi ik mijn gehele maaginhoud eruit. ‘Ik drink nóóit meer,’ zeg ik zachtjes tegen mezelf en neem ik mij steevast weer voor dat mij dit nooit meer overkomt. Dan maar wat minder alcohol!
Een jaar later denk ik daar nog wel aan om acht uur ’s avonds, maar niet meer als we met zijn allen om twaalf uur gelukkig nieuwjaar roepen en de glazen klinken. We zijn weer een jaar verder, jaar ouder en wat waren er toch weer veel hoogtepunten! Waar zijn die glazen en waar is die drank?
Wc-pot dit jaar niet mijn beste vriend
Dit jaar hoop ik dat ik mijn goede voornemen wat langer vol kan houden. Het nieuwe jaar moeten we absoluut gaan vieren, maar misschien moet ik het ietsjes anders aanpakken. Ik heb er niet zoveel zin in dat de wc-pot wederom mijn beste vriendje is.
Misschien is het beter om mij dit jaar wat meer te concentreren op het nippen van de wijn en om tussendoor af en toe een glaasje water te drinken. Geen vette hapjes, verschillende soorten drank en rare, springende dansmoves waarmee mijn maag weer salto’s gaat maken. Dan begint mijn jaar vast beter. En ik hoop dat ik niet de enige ben met een goed begin! Voor iedereen alvast een heel gelukkig nieuwjaar!
1 gedachte over “Nieuwjaarsziekte”