Begin vorige week stemden we massaal af op onze Friese rampenzenders. Natuurlijk deze krant, maar ook Omroep Fryslân en de Leeuwarder Courant werden veel geraadpleegd. Het noorden was in rep en roer; het was glad…
Ik heb nog nooit mensen massaal op de wegen zien schaatsen. Je verwacht waarschijnlijk dat ik nu mijn vinger ga opsteken om te zeggen dat ik daar één van was, maar nee. Integendeel. Ik heb geen last van schaatskoorts. Ik heb geen eens schaatsen.
Schaatsles
“Hè? Een Friese dame die niet kan schaatsen?” zei een oud-klasgenootje een paar jaar geleden toen ik hem vertelde dat ik niet op een laagje ijs te krijgen ben. Als kind wel hoor, al had ik weinig keus. Ik werd gedwongen op schaatsles gezet en faalde. Het enige waar ik goed in was, was het oefenen in netjes vallen. Een kunst op zich.
Kon er in Nijelamer op de ijsbaan geschaatst worden, kwamen er ook wedstrijden waar alle leerlingen verplicht aan mee moesten doen. Ik vond het verschrikkelijk. Ik verloor bijna altijd en keek reikhalzend uit naar het einde van de middag. Dan kregen we iets lekkers en mochten eindelijk die schaatsen af.
Geen talent
Mijn oudere broer en zus konden zich goed redden op het ijs, dus ik stelde een beetje teleur. Mijn ouders hadden met mij ook niet iemand die in de voetsporen zou treden grootheden zoals Gunda Niemann of Marianne Timmer in hun gloriejaren.
Rode wangetjes
Toch heb ik geen hekel aan de winter. Ik geniet van andermans vrolijke gekakel over schaatsen en ik kijk er graag naar op tv. En denk maar niet dat ik tegen zou stribbelen als Sven Kramer, de Mulders of Kjeld Nuis mij het zouden willen leren. Kom maar op! De rode wangetjes van de kou, gekke mutsen en dove vingers horen nou eenmaal bij dit seizoen. En ik hoop dat ik nog een keer bewust de Elfstedentocht mag meemaken. Tot die tijd lach ik om de filmpjes van glijdende kinderen op straat of op de ijsbanen en hou ik mezelf lekker warm met een kop thee, fleecedekentje en een heerlijke romantische comedy waarvan je het einde al kunt voorspellen. Dat vind ik nou echt prettig in de winter.