Weet je wat ik nooit geloof? Als iemand zegt: ‘Ik hoor nergens bij en ik vind dat geen enkel probleem.’ Onzin als je het mij vraagt. We zijn nou eenmaal zo geprogrammeerd dat we ergens bij willen horen en als dat niet lukt zorgt dat voor een gevoel van eenzaamheid. Alleen zullen we het niet zo snel toegeven. ‘Ik ben gewoon graag op mezelf.’ Ja, ja.
Op de basisschool vond ik het verschrikkelijk als er weer een of andere opstand was en er een dag was dat niemand met mij op wilde fietsen. Ik deed alsof het me niets deed, maar ondertussen was ik keihard mijn best aan het doen iedereen weer voor me te winnen.
Op de middelbare school was ik blij dat ik na een paar weken een groepje vriendinnen had, evenals op het mbo en op het hbo. Op je werk ben je dolblij als je het goed kunt vinden met collega’s en wordt meegevraagd voor de lunch of voor een gezellig uitje.
En hoewel ik het héérlijk vind ’s avonds in mijn eentje films te kijken of een dagje thuiswerk zonder een mens te spreken, ben ik heel blij met al die groepjes waar ik deel van uitmaak.
Net als iedereen
Onderzoekers en wetenschappers hebben namelijk vastgesteld dat het alleen maar gezond is, dat het zelfs belangrijk is. Het zou volgens hen een gevoel van rust en veiligheid geven, het zorgt ervoor dat je je niet eenzaam voelt en het draagt bij aan erkenning en (zelf)bevestiging. Toch zijn er ook nadelen aan erbij willen horen.
Soms lever je een te groot stuk van jezelf in. Roep je dat je Goede Tijden ook géweldig vindt, terwijl je het eigenlijk niet kunt uitstaan. Ga je ineens yoga-en, omdat iedereen dat doet of doe je net als ‘iedereen’ mee aan een sapkuur. Pubers die erbij willen horen, doen daardoor soms stomme dingen op het gebied van bijvoorbeeld roken, drinken, seks en drugs.
Wees jezelf
Ik heb mij nooit tot een drastisch niveau verlaagd om ergens bij te willen horen, maar ik kan het mij wel voorstellen. Soms lijkt dat ene kliekje zo fantastisch, maar is de werkelijkheid heel anders.
Je moet wel altijd jezelf kunnen zijn binnen zo’n groep. En ik geloof erin dat er voor iedereen wel een ‘kliekje’ is waar je bij kunt horen. Zolang je je maar open durft te stellen.