Er heerst een opvatting dat je er op het platteland, of beter gezegd in een dorp, er nooit he-le-maal bij zou kunnen horen als je er niet vandaan komt. Dat ze je dan als import zien, een indringer. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik dat nog nooit heb meegemaakt.
Je ontwikkelen op het platteland
Hier op het Stellingwerfse platteland wonen verschillende mensen die hier niet vandaan komen en hier hooguit een jaar of tien wonen. Anderen nog korter. De een komt van oorsprong uit Canada, de anderen komen uit Amsterdam en omstreken. Maar hé, ik ben de beroerdste niet. Wat hebben zij gedaan om zich binnen no-time als een echte dorpeling te ontwikkelen?
Op de koffie gaan
Elke dag op de koffie gaan. Eerst buurvrouw A, dan buurvrouw B en als man zijnde: struin eens het weiland in om een praatje te maken. Help de koeien vangen als die midden in de nacht zijn ontsnapt. Geef geiten en lammeren de fles. Wees aardig en veeg ook eens de stoep van die oude buurvrouw naast je.
Kijk uit naar schapen op hun rug en geef af en toe een fles Berenburg of witte wijn cadeau. Dan kun je rekenen op echte vriendelijkheid. Je zult met open armen ontvangen worden.
Op de trekker
Nog beter: koop een trekker! Wel eventjes nagaan of je buren van Fendt-trekkers houden of toch liever gaan voor een Ford of Deutz. Op de trekker door het dorp crossen geeft aanzien en een zekere vorm van macht.
Leer de taal
Een westerling? Leer de platte taal en praat mee. ‘Van wie bin jo er iene’ is een term die vaak gebruikt wordt in kleine gemeenschappen. Ook goed: ‘Hej ’t al heurt?’ En dan vertel je een nieuwtje. Je moet dus behoorlijk nieuwsgierig en praterig aangelegd zijn.
Een borreltje drinken tijdens dorpsactiviteiten vinden we gezellig, maar het hoeft niet. Geen drinker? Dan wordt het op prijs gesteld als je mensen naar huis chaperonneert en krijg je aan het eind van het jaar misschien wel de prijs voor Beste Dorpsbewoner.
Je gezicht laten zien
Goed, dit is nogal overtrokken onzin. Natuurlijk hoef je dat allemaal niet te doen. Het platteland is geen sekte waar buitenstaanders geen deel van uit mogen maken. Eigenlijk werkt heel simpel. Je loopt bij elkaar de deur niet plat, maar houdt elkaar wel een beetje in de gaten. Sociale controle noemen we dat.
Af en toe je gezicht laten zien als er wat in de buurt georganiseerd wordt, zal helpen om wat vrienden te maken. En tijdens zo’n avondje moet je wel je mond lostrekken om mensen te leren kennen.
Ben je liever op jezelf? Prima, maar weet dan ook dat niemand weet wie je bent en hoe je eruit ziet.