Vorige week vrijdag kon je lezen hoe Sita werd ingepakt door haar grote, verloren liefde Mattias. Lieke zag de bui al hangen en inderdaad: Sita en Mattias hebben een relatie gekregen. Wat Lieke ook doet of zegt, het is aan dovemans oren gericht. Tot overmaat van ramp begint Sita zich meer en meer te gedragen als een slaafje van Mattias. Lieke ergert zich dood.
De andere delen gemist? Lees ze hier terug!
‘Bestel je niet meer?’
Lieke en Sita zitten in een restaurant. Lieke kijkt vragend naar Sita die net alleen een komkommersalade zónder dressing heeft besteld.
‘Ik heb niet zo’n honger,’ antwoordt Sita afwijzend.
‘Nu voel ik mij echt een idioot. Krijg ik zo meteen een kop soep en drie sneetjes brood met kroketten!’
‘Lekker, toch?’ Sita haalt haar schouders op en kijkt verveeld uit het raam van het lunchrestaurant.
Lieke buigt zich voorover naar haar beste vriendin en gaat op zachte toon verder. ‘Weet je zeker dat er niet iets anders is?’
‘Ik denk dat ik verliefd ben…’
‘En dan eet je niet meer?’
‘Mattias heeft laten vallen dat ik met de juiste voeding en de juiste vorm van beweging gemakkelijk tien kilo kan afvallen.’ Sita klopt trots op haar buik en kijkt glunderend naar haar beste vriendin die geschokt achterover is gaan zitten. Hoofdschuddend staart Lieke naar Sita. ‘Echt waar, Lieke. Kijk maar! Allemaal vet!’ Sita pakt hier en daar het vel van haar lijf beet en Lieke spert haar ogen nog verder open.
‘Siet, alsjeblieft. Doe normáál! Je weegt nog geen 60 kilo en je bent 1 meter 70. Wil hij dat je 50 kilo gaat wegen?’
‘Misschien moeten jullie elkaar weer eens ontmoeten?’ oppert Sita, Lieke’s opmerking negerend.
‘Nee, bedankt.’
De sfeer wordt grimmig. Lieke slikt haar hatelijke opmerkingen verder in en wacht tot de bediening het eten voor hen heeft neergezet. Lieke kijkt toe hoe Sita met haar vork in de stukjes komkommer, sla en een enkel tomaatje zit te prikken.
‘Je vreet nu hetzelfde als een konijn. Dat weet je hè?’ bijt Lieke Sita toe.
‘Wat is er mis met gezond eten?’ roept Sita ongelovig uit. Ze laat haar vork los en kijkt woedend naar de overkant van de tafel. Lieke beantwoordt haar blik ijzig.
‘Gezond eten is prima, als je het tenminste op een normale manier doet en om de juiste redenen. De avond voordat je Mattias weer zag, werkte je op één dag nog een hamburger, bak patat en een stuk pizza naar binnen. En nu eet je alleen nog maar droge crackertjes, koolhydraatarme salades en water? En waarom? Omdat HIJ dat wil!’
Sita geeft geen antwoord en prikt demonstratief nog een komkommer aan haar vork. Lieke zegt ook niets en slurpt op een luide toon haar mosterdsoep naar binnen. Als Lieke voor de derde keer slurpend een hap soep naar binnen werkt, kijkt Sita haar pislink aan.
‘Wil je alsjeblieft ophouden met slurpen?’
‘Hou jij dan op met knagen?’
Sita zegt niets. Lieke werkt zwijgend haar drie broodjes kroket naar binnen, terwijl Sita boos uit het raam kijkt. Als ze betaald hebben en naar hun fietsen lopen, aarzelt Lieke.
‘Ik hou van je. Dat weet je toch? Ik vind het ook heerlijk voor je dat je verliefd bent, maar je moet je niet door een man laten veranderen.’
‘Dat doe ik ook niet. Ik doe het zelf.’
Lieke houdt verdedigend haar handen omhoog. ‘Prima. Ik zal mij er niet meer mee bemoeien.’
‘Fijn.’
‘Fijn.’