Vorige week kon je lezen dat Lieke en Sita bij een doop aanwezig waren waar Sita haar grote liefde Mattias tegenkwam. De man die haar in de steek liet en iemand anders zwanger maakte. De dienst is net afgelopen en Lieke is op z’n zacht gezegd not amused…
De andere delen (nog) niet gelezen? Klik dan hier voor deel 1, 2 en 3!
—
Na de doopceremonie worden alle gasten naar een klein bijgebouwtje geleid. Lieke heeft Sita even alleen gelaten om bij de grote tafel een stuk cake en kop koffie te pakken. Als ze een hap van de cake neemt, trekt ze een vies gezicht. Wat is die droog! Snel spoelt ze de cake weg met een slok slappe koffie. Waarom is ze vergeten paracetamol mee te nemen? En waarom zit Sita zo naar Mattias te staren! Geërgerd propt ze nog een stuk cake in haar mond.
‘Wat vond je van de dienst?’
Lieke draait zich om in de richting van de stem en kijkt in het glimlachende gezicht van een man.
‘Heb je mij niet horen schreeuwen van geluk?’ reageert Lieke sarcastisch met een halfvolle mond. Ze doet moeite om de hap weg te slikken en draait zich een eindje van de man af.
De man in kwestie schiet in de lach en steekt zijn hand naar haar uit. ‘Ik ben Marco.’
‘Lieke.’
‘Even tussen ons… dat baby’tje dat gedoopt is, is mijn neefje. Enne… die cake is gebakken door mijn moeder.’ De man wijst naar de cake in Lieke’s handen die meteen een glimlach opzet.
‘Hij is erg lekk…’ begint ze, maar Marco gebaart dat ze niet verder moet praten.
‘Het valt me mee dat je hem weg krijgt.’
Lieke grijnst en knikt naar haar kopje koffie. ‘Anders zou ik erin stikken.’
‘Dan zou ik je wel redden,’ knipoogt Marco. ‘Hoe kom je hier zo verzeild?’
‘Door mijn vriendin Sita.’ Lieke wijst in de richting van Mattias en Sita die elkaar hebben gevonden en nu met elkaar staan te praten. Mattias zijn hand ligt op losjes op haar hand en Lieke rolt met haar ogen.
‘Ai,’ begint Marco. ‘Dat ziet er knus uit tussen die twee. Ik wil vrouwen altijd waarschuwen voor mijn broer.’
Marco kijkt zorgelijk in hun richting. Lieke hapt naar adem en kijkt verbaasd naar Marco. Zijn broer? Marco heeft niet door dat Lieke van haar stuk gebracht is en praat rustig verder. ‘Hij heeft het vermogen om vrouwen alles te laten opgeven en zodra ze dat hebben gedaan, laat hij ze negen van de tien keer in de steek.’
‘Wil je haar dan alsjeblieft wakker maken?’ piept Lieke zenuwachtig.
Marco glimlacht haar meelevend toe en haalt zijn schouder op. ‘Ik ben bang dat het al te laat is… Maar ik kan wel zorgen voor een afleiding. Misschien stikt hij wel in de cake van onze moeder.’
Lieke glimlacht flauwtjes. ‘Daar trapt hij vast niet in.’
Marco grinnikt en excuseert zich. Lieke kijkt toe hoe hij naar Mattias loopt en hem hard op zijn schouder slaat. Sita komt op een drafje naar Lieke afgelopen. Haar ogen glimmen en op haar wangen zijn rode blosjes te zien.
‘We gaan straks misschien uit eten!’ roept Sita enthousiast. Lieke bijt op haar lip om niets gemeens te zeggen en probeert uit alle macht te glimlachen. Sita heeft niet in de gaten dat het niet van harte gaat en kijkt vol verlangen naar de andere kant van de ruimte. Als Lieke niets zegt, loopt ze op een drafje terug naar Mattias. Lieke schudt haar hoofd en schenkt nog maar een kop koffie voor zichzelf in.
‘Ze is verloren,’ mompelt Marco als hij weer naast Lieke staat. ‘Mag ik jou in de tussentijd gezelschap houden?’
Lieke kijkt even opzij en glimlacht spijtig. ‘Andere keer misschien. Ik heb nogal een zware avond achter de rug en wil graag naar huis.’
‘Zal ik je thuisbrengen?’
Lieke neemt Marco in zich op. Zijn donkere ogen en zijn zwarte haar. Zijn licht getinte huid en het feit dat het donkerblauwe pak hem ontzettend goed staat, brengt haar even aan het twijfelen. Uiteindelijk schudt ze haar hoofd. ‘Nee, ik red het zelf wel,’ zegt ze en glimlacht naar hem.
‘Leuk je te ontmoeten in ieder geval, Lieke. Hopelijk tot snel.’ Hij knipoogt en loopt naar een ander groepje in de ruimte. Lieke slaakt een zucht en draait zich om naar Sita. Ze wil hier weg. Nu.