Reisverhalen

Maaike in West-Amerika: kampvuurtjes, casino’s & natuurparken

De Grand Canyon, San Diego, Las Vegas: enkele highlights van mijn 21-daagse reis naar West-Amerika. In mijn huurauto heb ik ruim vijfduizend kilometer achter het stuur gezeten om de mooiste nationale parken en steden te ontdekken. Helaas kan ik niet álles vertellen, dus in dit verhaal mijn reis in vogelvlucht… 

Salt Lake City is het begin- en eindpunt van mijn trip waar ik op mijn eerste ochtend meteen de suiker- en pannenkoekenhemel binnenstap. De menukaart van de IHOP laat me namelijk watertanden. Amerikaanse pannenkoeken met slagroom, nootjes en karamelsaus of wat te zeggen van pannenkoeken met (heel veel) chocola, slagroom en gekleurde spikkels? HEERLIJK!

De rest van de dag begeef ik mij in de omgeving van de stad. Ik wandel langs de rivier in Cottonwood Canyon, snuif de gezonde berglucht van de Wasatch Mountains op en besluit aan het einde van de dag nog een rondje te maken in downtown Salt Lake met als hoogtepunt Temple Square.

 

Een hoop stenen op een hoop

Hoewel ik van tevoren wel ongeveer een route had uitgestippeld, had ik nog niets vastgelegd. En het voordeel daarvan is dat je van je planning kunt afwijken. Zo beland ik op dag drie aan het einde van de dag in Grand Junction (Colorado) waar mijn Airbnb-hosts een fles rode wijn op tafel zetten die we samen soldaat maken.

De volgende dag vertrek ik naar Moab waar ik Arches National Park bezoek! Op Google ziet het er al prachtig uit, maar in het echt is het nóg mooier. Van balancerende rotsen tot natuurlijke bruggen (arches). De stenen en de bogen zijn gevormd door een combinatie van wind- en watererosie, ijs, tektonische activiteit en een instabiele ondergrond van zout. Miljoenen jaren geleden is de basis voor wat ik nu zie al gevormd. Uiteindelijk zal de erosie ertoe leiden dat alle bogen en rotsformaties verdwijnen… Na een halve dag ben ik nog niet uitgekeken in dit bijzondere park. In één woord: wauw!

Lower Antelope Canyon & Grand Canyon

Na Moab rij ik door naar Page om Lower Antelope Canyon te bekijken. Ik heb nog nooit zoiets moois en bijzonders gezien. De canyon laat de meest prachtige vormen en kleuren zien; iets waar ik geen genoeg van kan krijgen. Waar ik ook kijk, ik elk hoekje is wel weer iets anders te zien. Als ik weer boven ben schud ik ongelovig mijn hoofd; dit is misschien wel het mooiste natuurverschijnsel dat ik ooit heb gezien…

Vervolgens rij ik door naar de Grand Canyon. De Grand Canyon is massief en enorm. Het heeft roestbruine rotsen die enorm hoog zijn. Ravijnen worden gespleten door een rivier. Werkelijk iets unieks. En toch ben ik niet zo onder de indruk als ik had verwacht.

Kampvuur op het strand

Na een tussenstop in Lake Havasu (waar het Hawaiaanse gerecht ‘loco moco’ – witte rijst, met daarbovenop een hamburger, twee eieren met een hele dooier en overgoten met een soort jus – een eervolle vermelding mag krijgen, want: LEKKER) rij ik naar de kuststad San Diego.

Zodra ik de auto uitstap in Ocean Beach San Diego ruik ik de heerlijke zoute geur van de zee al. De zon staat hoog aan de hemel en zonder dat ik er iets voor hoef te doen, breekt er al een glimlach van oor tot oor door op mijn gezicht. Die avond zit ik met een grote groep mensen bij een kampvuur op het strand. Alles verdwijnt naar de achtergrond. Er stroomt maar één gevoel door me heen en dat is geluk. Kon ik hier maar voor altijd blijven zitten. Goed gezelschap, biertje in de hand en een knisperend vuurtje…

Ik blijf drie nachten in San Diego en in die drie dagen is er zoveel gebeurd. Ik kan hier wel een complete blog over schrijven. Zo ben ik met een local op pad gegaan die me unieke plekjes heeft laten zien, ik heb de sterkste cocktail die je er kan vinden gedronken en heb met een grote groep mensen van het hostel de kroegen van Ocean Beach onveilig gemaakt.

American football

Op de laatste volle dag besluiten we met een groepje van zes naar een American Football-wedstrijd te gaan. Eén van de jongens die meegaat heeft het zelf gespeeld dus eis ik een plekje naast hem op. Hij kan me mooi de spelregels uitleggen van dit ruige spel!

Als ik mijn koffer sta in te pakken, kan ik niets anders doen dan glimlachen. Deze stad heeft me verrast en ik heb er veel vriendschappen gesloten. Dat is dan ook de reden dat ik weer van mijn route afwijk. Twee Duitse jongens met wie ik het hele weekend al enorm heb gelachen, vertrekken naar Bakersfield om vanuit daar naar Sequoia National Park te gaan. Het is een park waar je de grootste bomen ter wereld vindt. “Wil je anders met ons mee?” vroeg een van hen. Dat klonk me goed in de oren. Zodoende rij ik nu naar Bakersfield om daar met de jongens op pad te gaan.

Roadtrip!

Met zijn drieën rijden we naar Sequoia National Park. We zingen liedjes in de auto (iets wat bij een roadtrip hoort). Ze proberen mij Duits te leren (en kwamen daar gauw weer van terug en lachten me vooral uit omdat mijn Duits zó vreselijk slecht is). Eenmaal in het park hebben we met onze monden wijd open naar de indrukwekkende natuur gekeken. Wat heeft dit land toch veel te bieden!

Na een gezellige dag nemen we afscheid van elkaar. Zij gaan naar San Fransisco, ik naar Las Vegas.

Casino’s, drank & idioten

Las Vegas is idioot. Het is een stad die puur en alleen gericht is op toerisme. Misschien leuk voor een vrijgezellenfeest, maar voor mij alleen? Mwah… De hotels op de strip zijn bizar om te zien. Het Paris hotel met een Eiffeltoren, The Venetian met gondeltochten, het New York hotel met een achtbaan… het kan er allemaal.

Na een dag op de strip pak ik de auto naar Death Valley National Park. Kilometers en kilometers is er niets te zien, behalve bergen, rotsen en hier en daar een cactus of een graspol. Het voelt even alsof ik de enige op de wereld ben.

Zion & Bryce 

Na Vegas rij ik naar Zion National Park; wederom een groot park met veel groen en veel gebergten. Een wandeling naar the Narrows is hier het populairst, maar helaas is het vanwege het te hoge water niet toegankelijk (heb ik in ieder geval een reden om ooit weer terug te komen…)

Mijn laatste Nationale Park op deze trip is Bryce Canyon. Ik dacht dat het niet zoveel zou verschillen van de anderen, maar ook nu ben ik weer verrast door de aanblik ervan. Hoofdschuddend sta ik bij een van de vele uitzichtpunten te kijken. Onvoorstelbaar, dit.

De laatste dagen…

Aan alles komt op gegeven moment een einde… zo ook aan deze bijzondere reis. Terug in Salt Lake City staat er nog één ding op mijn planning: Antelope Island. Eén van de tien eilandjes in het Great Salt Lake. Het eiland, thuisbasis van vele wilde dieren zoals herten, lynxen, konijnen, bizons en vogels, is een lust voor het oog.

Het bijzondere meer met kleuren die steeds weer veranderen, met de bergen op de achtergrond en het gekwetter van vogels… Ik wil nog niet naar huis! Een beetje bleu sta ik dan ook op het vliegveld. De weken zijn omgevlogen. Alle indrukken vechten om een plek in mijn geheugen om ze nooit meer kwijt te raken. Amerika: je wordt weer bedankt!

Reisroute:

https://drive.google.com/open?id=113nt9dmmX0MWcdm8RjTpKPLJyL1S3YUb&usp=sharing 

 

Eén reactie

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.